solianka

Ja wiem, że w czasie akcji "Jedzmy jabłka", promowanie rosyjskich przepisów może wydawać się co najmniej nie na miejscu. Niestety, oszołoma we mnie za grosz, za to smakosza sporo, oj sporo. Dlatego zupełnie nie rozumiem, dlaczego miałabym sobie (lub komukolwiek) odmawiać talerza tak pysznej zupy. Solianka to klasyka i jedna z "zup światowej sławy". Powinna być podawana z kwaśną śmietaną, ale wiadomo, że alergicy nie mogą sobie na takie coś pozwolić. Bez śmietany, za to obowiązkowo z pajdą pysznego, najlepiej domowego chleba, jest równie pyszna. Wierzcie mi. Wiem, co mówię.
Przygotujmy:

1½ litra bulionu warzywnego*

ok. 300 g dobrej jakości wołowiny

100 g szynki

3 ogórki kiszone

2 parówki

2 cebule

2 łyżki smalcu

pełna łyżka koncentratu pomidorowego

łyżka kaparów

sól, pieprz i chili do smaku

Parówki pokroić w plasterki, obrane ogórki w półplasterki, szynkę w paseczki, a cebulę w piórka. Do wrzącego bulionu wrzucić wołowinę i gotować powoli, aż będzie miękka, czyli przez ok. godzinę. Po tym czasie wyjąć mięso, pokroić w słupki i wrzucić z powrotem do wywaru razem z szynką i parówkami. Cebulę zeszklić na smalcu, dodać przecier i przesmażać razem przez ok. pół minuty, cały czas mieszając. Następnie wrzucić do zupy razem z ogórkami oraz kaparami i zagotować. Doprawić soliankę i podawać z kleksem śmietany (NieAlergikom) oraz chlebem.

*bulion warzywny robię z powoli pyrkającej porcji włoszczyzny z dodatkiem ziela angielskiego, liścia laurowego, odrobiny soli do smaku oraz kilku ziaren pieprzu.