Podpatrzony u Natki, wciąż przepyszny, choć zmodyfikowany przepis na daktylowca musiałam dać każdemu, kto tego ciasta spróbował. Zachwycający. Zamiast cukru jest syrop z daktyli, dzięki czemu mam mniejsze wyrzuty sumienia podczas podbierania kawałka za kawałkiem. A dla jeszcze większej zdrowotności mamy w cieście olej. Olej rzepakowy jest naturalnym źródłem kwasów omega-3 i dlatego warto korzystać z niego w kuchni.
Należy zaopatrzyć się w:
2 szklanki mąki
szklankę posiekanych suszonych, niesiarkowanych daktyli
szklankę wody
szklankę wody lub kawy*
3/4 szklanki syropu z daktyli
1/2 szklanki oleju rzepakowego
łyżeczkę cynamonu
łyżeczkę sody
łyżeczkę proszku do pieczenia
Wszystkie składniki prócz mąki, proszku i sody wymieszać w garnku, powoli zagotować, wyłączyć kuchenkę i trzymać na ciepłym palniku pół godziny (u mnie stało na płycie ceramicznej, na minimalnym grzaniu). Następnie odstawić mieszaninę do całkowitego ostygnięcia. Do zimnej stopniowo dodawać mąkę, proszek oraz sodę, cały czas mieszając mikserem z hakami do ciasta. Ciasto przelać do natłuszczonej formy lub mniejszych foremek, wstawić do piekarnika nagrzanego do 160 stopni (z termoobiegiem) i piec do suchego patyczka (w minikesówkach ciasto upiekło się po 20 minutach).
*dla dzieci lepiej zrobić daktylowca na wodzie
Genialne :) Uwielbiam daktyle, a i cynamon oraz kawa wydają się całkiem odpowiednimi dodatkami. Zapisuję przepis!
OdpowiedzUsuńJakie piękne chlebki :) Chętnie bym spróbowała, ponieważ nigdy nie jadłam a zapowiada się pysznie !
OdpowiedzUsuńTak, tak , takim ciastom zawsze mówię tak , ładne te twoje w formie malutkich chlebiczków
OdpowiedzUsuńWygląda pysznie i fajnie, że jest bez cukru.
OdpowiedzUsuńSuper wygląda i fajnie, że bez cukru :)
OdpowiedzUsuńmam pytanie - czym zastąpić syrop z daktyli? Czy można go zrobić samodzielnie?
OdpowiedzUsuńJakimkolwiek innym, dozwolonym syropem, słodem lub miodem.
Usuńdziekuje za odpowiedz, zatem jutro u mnie na pewno zagości:-)
UsuńAle Ci pięknie wyrósł:)
OdpowiedzUsuńUwielbiam połączenie smaku daktyli z kawą, ma w sobie coś takiego, że nie mogę przestać jeść :)
OdpowiedzUsuń