zupa dziadowska

Babcia Halinka była miernej postury, ale wielkiej siły. W czasie wojny, jako młode dziewczę, brała dwa wory kartofli na rower. Od chłopa. A potem z tymi worami, na tym rowerku, uchylając się tamtym świszczącym kulom wracała do tamtej Warszawy. I robiła zupę dziadowską dla całej rodziny. Po wojnie też ją robiła. I po stanie wojennym. Cudownie pyszna zupa. 
Zdobądźmy:

5 kartofli
cebulę
2 łyżki smalcu
mąkę na zacierki (ok 3/4 szklanki)
sól i pieprz do smaku

Kartofle umyć, obrać, pokroić w kostkę i ugotować w 2 litrach osolonej wody. W czasie, gdy kartofle się gotują, pokroić w kostkę cebulę i zbrązowić ją na smalcu, a z mąki i wody ukręcić zacierki. Gdy ziemniaki będą miękkie, dorzucić zacierki oraz podsmażoną cebulę, doprawić i zagotować.