bułka z pieczarkami, czyli czar PRLu

Dziś z archikukbuka wylosowałam sympatyczne, a nawet rzeknę że nostalgiczne danko: bardzo vintage bułki z pieczarkami. Kto dorastał jeszcze w PRLu, ten wie, o czym mówię. Tamte buły były majone żółtym serem, którego oczywiście w archikukbukowym przepisie poniechamy. Farsz powinien być napychany do podłużnych, hotdogowych buł, ale kto by się takimi drobiazgami przejmował. Ja pakowałam do bułek okrągłych, bezglutenowych i też było mniam. Danko, o którym mówimy jest fajne na kolację czy mniejszy obiad, albo większą przekąskę. Bez foty, bo z archiwalnego kukbuka. A! Nie wiem dokładnie od jakiego wieku można podawać dzieciom pieczarki. Mój miał ze trzy lata jak dostawał. No bo grzyby leśne to wiadomo, najlepiej nie wcześniej niż używki, ale jak to jest z pieczarkami, to pojęcia nie mam...

Trzeba mieć:

1-2 bułki (dozowolone w diecie - myśmy korzystali w tamtych czasach z bezglutenowych)

6-7 świeżych, dorodnych pieczarek

małą cebulkę

łyżkę masła klarowanego lub innego tłuszczu

łyżeczkę posiekanej natki pietruszki

sól i pieprz do smaku

Pieczarki oczyścić i pokroić na plasterki, cebulę pokroić w kosteczkę. Rozgrzać tłuszcz na patelni, wrzucić cebulę, chwilę przesmażać. Następnie dodać pieczarki, zezłocić je, podlać wodą, doprawić i udusić pod przykryciem - powinny być miękkie, ale nie rozgotowane. Jeśli zachodzi taka potrzeba, farsz odparować, bo nie może być mokry. Przestudzić i wymieszać z natką. Bułki lekko podgrzać (na przykład w piekarniku lub na tosterze). Jeśli są to bułki o podłużnym kształcie, wykroić w ich miąższu rurkę (miąższ można ususzyć na bułkę tartą), jeśli okrągłe - przeciąć nie do końca wszerz i wydrążyć nieco miąższu. Nafaszerować pieczywo pieczarkami i podawać.