pasztet warzywno-ciecierzycowy

Co prawda mazurek wygrał plebiscyt, ale tak się jakoś złożyło, że najpierw zrobiłam pasztet... Wybaczcie. Po prostu w sklepie była ekocieciorka, a ekosłonecznika akuracik nie. W każdym razie pasztet jest wporzo, przy czym weźcie pod uwagę, że "wporzo" znaczy znacznie więcej niż mogłoby się wydawać. Bo? Bo pada z ust Wielkiego Mięsożercy.
Nie korzystałam z żadnego przepisu, ale jeśli ktoś uzna, że mój przepis jest niepokojąco podobny do jego przepisu, to przepraszam. Madziu B., pasztet się podoba?
Należy mieć:

200 g suchej ciecierzycy
ok. 2 szklanek ugotowanych (najlepiej na parze), dowolnych i dozwolonych w diecie warzyw (ja dałam marchewki i pietruszkę)
2 pełne łyżki zmielonego siemienia lnianego, np. Złotopolskiego
6 łyżek oliwy + łyżka do podsmażenia cebuli
cebula
sól oraz ulubione i dozwolone zioła i przyprawy (dałam pieprz i cząber)
tłuszcz i bułka tarta do formy

Ciecierzycę opłukać, zalać wodą i odstawić na 12 godzin. Wodę z moczenia wylać i ugotować ziarno w świeżej wodzie - do miękkości. Cebulę posiekać i delikatnie podsmażyć. Miękką cieciorkę zblenderować z warzywami na gładką masę, dodać siemię, oliwę, cebulę i przyprawy do smaku. Masę dobrze wymieszać i przełożyć do natłuszczonej i posypanej bułką tartą keksówki. Piec 30 minut w 175 stopniach.

PS. Następnym razem upiekę go w słoiku, bo pasztet jest bardziej do smarowania, niż krojenia - kremowy czyli.