superbigos

Niedościgniony wzór, poezja smaku, niebo w gębie... Mogłabym tak jeszcze długo, a i tak nie oddałabym całej smakowitości bigosu warzonego przez moją Mamusię.
Z niejednego gara człek bigos jadł, nie raz (i nie dwa ;)) z nadzwyczaj ponoć wykwintnego, a i tak nie zjadł nic, co by się z matczynym bigosem równać mogło. Nie wiem dlaczego. Może dlatego, że jest robiony na spoko? A może dlatego, że jest robiony specjalnie, a nie z resztek? A może to prostota przepisu? Prawdę mówiąc - nieważne. Ważny jest efekt ;)

Trzeba mieć:

2 kg kiszonej kapusty
garść suszonych grzybów
ok. 600 g żeberek
ok. 300 g karkówki
ok. 300 g wołowego (najlepiej krzyżowej)
cebulę
600-700 g kiełbasy typu podwawelska tradycyjnie wyrabianej
łyżkę domowego smalcu*
2-3 liście laurowe
6 ziaren pieprzu
łyżkę majeranku
ewentualnie 2-3 suszone wędzone śliwki

Do gara włożyć kapustę przekładając ją mięsami (bez kiełbasy!) i grzybami. Gdy kapusta jest za sucha, można dodać trochę wody. Dusić, aż wszystko zmięknie. Wyjąć mięsa i grzyby. Mięsa pokroić w kawałki, żeberka obrać z kości, grzyby pokroić w paseczki i wszystko wrzucić z powrotem do kapusty. Kiełbasę pokroić w półplasterki, podsmażyć na smalcu, włożyć do kapusty, a na tłuszczu pozostałym po smażeniu kiełbasy zeszklić posiekaną cebulę. Cebulę też dodać do kapusty razem z przyprawami i dusić razem co najmniej pół godziny. Gdyby bigos okazał się zbyt kwaśny dodać śliwki i dalej dusić, aż się rozpadną. Swój pełny bukiet bigos osiągnie po 2-3 podgrzewaniach. Podawać z ziemniakami i skwarkami lub chlebem.

*domowy smalec otrzymujemy w wyniku smażenia pokrojonej w drobną kosteczkę słoniny - otrzymujemy też przy okazji pyszne, chrupiące skwareczki